انشا اینو میخوام از گوگل نباشه تاج میدم

سلام انشا خودمه هوا سرد است،  درختان پوششی ندارند و زمین لباس سفید رنگی برتن کرده، رنگی که درختان را به لرزه انداخته است، رنگی که سکوت را به ما هدیه داده است. دیگر برفی نمی بارد ،دیگر صدای پرنده ای نمی آید، دیگر خزنده ای نیست در کمین باشد و پرنده ای نیست که از ترس آن فرار کند، تنها روستایی ست که مردمانش درخانه اند، مردمانی که از سرمای زمستان می ترسند و به خانه پناه برده اند. خورشید به آسمان آمده است، خودش نیست، گرمایش اینجاست، گرمایی که با تمام توانش در مقابل سرمای زمستان ایستاده است و می خواهد سرما را شکست دهد و براو غلبه کند، ولی چه فایده، بالاخره شب میشود، خورشید در آسمان گم میشود و سرما دوباره باز می گردد، اینبار وقت تلافی ست، تلافی شکستی که سرمای زمستان را دگرگون کرد . انشایم کوتاه ولی به بلندی شب یلد است که گرمی دل ها سرمای آن شب را از یاد همه می برد، گرمای دل هایی که خورشید شان جاودانه است و سکوت زمستان را درهم می شکند.

درباره پایینی نوشتم

درباره عکس دوم

تاج یادت نره